Traballo Colaborativo . BSCM y RSS .

BSCW.
BSCW, é unha ferramenta que permite crear na web un espazo de traballo compartido, onde poder desenvolver e manter almacenados proxectos de forma totalmente fiable e segura, dende distintas plataforma (Windows, Linux, Unix... ).
Algunhas das vantaxes que ofrecen os BSCW son:
Permiten crear zonas de traballo entre persoas situadas en distintas partes do mundo.
As áreas de traballo teñen restrinxido o acceso unicamente os membros rexistrados.
Os documentos publicados nas áreas de traballo encóntranse dispoñibles en calquera momento e para calquera usuario, posto que se encontran almacenados no servidor e non nos ordenadores locais.
A información contida no BSCW pódese ler e modificar.
Para poder utilizar BSCW requírese unicamente dispoñer dunha dirección de correo electrónico POP3 para rexistrarse como usuario, un navegador de internet e ser invitado por un grupo de traballo para participar nel . Xeralmente, os espazos BSCW utilízanse en foros universitarios ou de investigación.
Para inicarse no manexo dos BSCW, Rede Iris ofrece un acceso público a un deles . Para acceder a el, teremos que:
1. Abrir o navegador e conectar coa dirección.
http://cvu.rediris.es/pub/bscw.cgi/0/21
2. Facer clic sobre unha das carpetas, por exemplo, Aprendizaxe, e sobre o nome dun dos documentos que se mostrarán dentro, para visualizalo.
En cada unha das áreas de traballo e, dependendo do software utilizado para a súa creación, dispoñeremos de botóns para realizar as operacións básicas, como editar un documento, modificalo, volver publicalo, crear unha carpeta, etc.
RSS.
RSS son siglas de Really Simple Syndication, o que poderiamos traducir ao castelán como redifusión web, e consiste en publicar artigos simultáneamente en diferentes medios a través dunha fonte común; é dicir, é unha forma de ofrecer os contidos para que calquera que desexe incluílos nas súas páxinas web lle resulte doado facelo. Un exemplo diso son os titulares de noticias que moitos medios de comunicación ofrecen gratuitamente e que se actualizan de forma automática, facendo posible que se mostre na páxina web ou no escritorio a información actualizada en tempo real.
Polo tanto, RSS é un formato de documento que permite actualizar as novidades e noticias dun sitio web, de forma totalmente transparente para o usuario. Para ler este tipo de documento requírense programas especiais denominados RSS readers, pero que actualmente se encontran incluídos en todos os navegadores web.
Existen moitas empresas que ofrecen a posibilidade de incluír nas páxinas web, e de forma gratuíta, os seus propios titulares de noticias. Por exemplo, para incluír os titulares do diario El País, débense realizar os seguintes pasos:
1. Abrir o navegador e conectar coa dirección:
http://www.elpais.com/rss/index.html
2. Facer clic sobre unha das categorías de notcias que se mostra na parte central. Por exemplo, España.
3. Seleccionar a opción Na súa propia páxina, do menú que aparece.
4. Completar o formulario para darse de alta como usuario dos titulares.
5. Facer clic sobre o enlace continuar.
6. Seleccionar o formato co que se incluirán. o tamaño da ventá e o número de titulares.
7. Cando seleccionemos o formato máis apropiado para a páxina web na que se incluirán os titulares, teremos que facer clic sobre o botón Enviar código.
A forma de incluír o código necesario para que se mostren os titulares na páxina web é a seguinte:
8. Abrir a conta de correo que se utilizou para rexistrarse.
9. Abrir a mensaxe recibida, cuxo asunto será Titulares na súa web de ELPAIS.com
10. Abrir o ficheiro código titulares.txt.
11. Visualizar o código fonte se non se tivese aberto cun editor de texto.
12. Copiar o devandito código e pegalo na páxina web na que se desexa incluír.
13. Gardar e publicar a páxina, para comprobar que funciona correctamente e que os titulares se actualizan no tempo real.

Blogs

Conceptos básicos sobre os blogs.
Os blogs son actualmente un medio de opción, utilizando por infinidade de persoas, con distintos obxectivos: manifestar a súa opción acerca de temas políticos, comunicar un sentimento, informar sobre un tema concreto, etc.
Un weblog é un sitio web que permite a unha persoa ou a un grupo, poñer as súas opcións a disposición de todos os usuarios de internet, así como o intercambio de opcións entre aqueles usuarios que o autor de web desexe.
Algunhas características dos blogs son:
Unha entrada é cada un dos artigos que publica o autor ou autores do blog. Os artigos publicados polos convidados ao blog denomínanse comentarios.
A publicación dos comentarios realizarase a través dun formulario, sempre que o autor do blog o permita.
As entradas e comentarios publicados nun blog están ordenados cronoloxicamente.
Nun blog adoita haber enlaces aos comentarios ou entradas anteriores. Tamén conteñen unha lista de enlaces a outros blog recomendados, que adoita denominar blogroll.
Todos os blog conteñen unha lista de amigos, aos que autor autorizada a publicar comentarios.
Ademais do texto, é posible incluír imaxes e vídeos.
Un blog é un sitio web periodicamente actualizado que recompila cronoloxicamente textos ou artigos dun ou varios autores, aparecendo primeiro o máis recente, onde o autor conserva sempre a liberdade de deixar publicado o que crea pertinente. O nome bitácora está baseado nos cadernos de bitácora, cadernos de viaxe que se utilizaban nos barcos para relatar o desenvolvemento da viaxe e que se gardaban na bitácora. Aínda que o nome se popularizou nos últimos anos a raíz da súa utilización en diferentes ámbitos, o caderno de traballo ou bitácora foi utilizado dende sempre.
O weblog é unha publicación online de historias publicadas cunha periodicidade moi alta que son presentadas en orde cronolóxico inverso, é dicir, o último que se publicou é o primeiro que aparece na pantalla. É moi frecuente que os weblogs dispoñan dunha lista de enlaces a outros weblogs, a páxinas para ampliar información, citar fontes ou facer notar que se continúa cun tema que empezou outroweblog. Tamén adoitan dispoñer dun sistema de comentarios que permiten aos lectores establecer unha conversación co autor e entre eles acerca do publicado.

Blogger.

Como crear un blog.
Para crear un blog é necesario conectarse á páxina dalgúns dos servidores que ofrecen esta posibilidade de forma gratuíta. O que imos utilizar para desenvolver a explicación é La Coctelera, cuxa dirección é www.lacoctelera.com
Unha vez na páxina de La Cictelera, débense realizar os seguintes pasos:
1. Facer clic sobre en enlace Crea o teu blog.
2. Completar o formulario cos datos que se solicitan.
O nome que se escriba no campo Nome de usuario. será que posteriormente se utilice para acceder ao blog. Así, a dirección web do blog creado, será www.lacoctelera.com/nombre_de_usuario.O contrasinal permitirá publicar as diferentes entradas e xestionar as opcións de configuración do blog.

3 . Activar a casa de verificación He lido e acepto as Condicións do servizo.
4. Facer clic sobre o enlace Continuar.
5.Seleccionar a aparencia que se desexa dar o blog, activando o botón de opción de correspondente a un dos equipos que se ofrecen na páxina.
6. Facer clic sobre o enlace Continuar.
7. Facer clic sobre o enlace Publica a túa primeira historia.

La Coctelera.

La Coctelera registrarse.

O título do blog e o primeiro artigo.
Mentres se crea l blog e ao facer clic sobre o enlace Publica a túa primeira historia, mostrarase unha páxina nova na que posible introducir a información básica: o título do blog, información sobre o autor, artigos novos, etc. Para iso, teremos que:
1. Facer clic sobre o cadro Título, para introducir o texto que figurará na cabeceira do blog e unha breve descrición do seu contido.
2. Facer clic sobre o enlace Guardar.
3. Facer clic sobre o cadro Sobre eu e escribir unhas liñas acerca do autor.
4. Facer clic sobre o enlace Guardar.
5. Facer clic sobre o cadro Novo artigo e escribir o primeiro artigo que se publicará no blog.
6. Facer cloc sobre o enlace Publicar. Se non rematamos de escribir o artigo e quixeramos continualo máis tarde. faremos clic sobre o botón gardar borrador.

Título o primer artículo .

Blog primer artículo.

Ten en conta.
Algúns servidores onde albergar un blog gratuitamente son:
www.blogger.com
www.tublog.es
www.lacoctelera.com
Para darse a coñecer
Unha vez creado o blog e antes de crear a primeira entrada, o servidor permite enviar unha mensaxe de correo electrónico aos amigos, co fin de dar difusión ao novo blog.
Ten en conta.
En calquera momento poderemos visualizar o contido do blog, facendo clic sobre o enlace Ver o meu blog.

Traballo colaborador. Wikis.

Ferramentas colaboradoras.
Normalmente, a idea que se ten de internet é a de ser unha gran fonte de información na que se pode encontrar todo tipo de documentos. As xa coñecidas ferramentas, como o correo electrónico, as listas de distribución, os chats e os grupos de noticias permiten intercambiar arquivos e opcións, aínda que o uso que se veu facendo delas dende a popularización de internet estivo enfocado máis facía o ámbito lúdico que facía o laboral.Non obstante, as novas ferramentas que xurdiron na rede están enfocadas á realización dun traballo concreto e, especialmente, un traballo que implica a participación e colaboración de múltiples persoas. Entre as novas ferramentas, que permiten o traballo colaborador encóntranse os wikis, os blogs, os BSCW e os RSS.

As ferramentas colaboradoras, basicamente son os sistemas que permiten acceder a certos servizos que facilitan aos usuarios comunicarse e traballar conxuntamente sen importar que estean reunidos un un mesmo lugar físico. Pódese compartir información en determinados formatos e nalgúns casos producir conxuntamente novos materiais produtos da colaboración.Ellos provén de avanzadas funcionalidades que facilitan tarefas como publicación de información, buscas, filtros, accesos, privilexios, etc.Por o xeral as ferramentas colaboradoras teñen un funcionamento similar, traballan baixo o concepto de cliente servidor, onde os clientes son os usuarios que fan uso dun servizo e o servidor encárgase de ofrecer este servizo. e utilizan programas clientes para acceder a estes servizos, tal é o caso dun browser que hai as veces de cliente para acceder a un servizo que pode ser por exemplo un servidor web que "serve" unha páxina web.

Wiki.
Os wikis constitúen unha das formas de colaborción máis novidosas que ofrece internet. Un wiki é un sitio web que se constrúe a partir do traballo de moitos autores. Basicamente consiste nunha colección de páxinas web, que poden ser visitadas ou editadas por calquera persoa, sen pasar por ningún tipo de revisión ou censura previa.
O primeiro WikiWeb foi creado por Ward Cunningham en 1995, quen deu nome concreto wiki e creo o primeiro servidor wiki. Máis tarde, en 2001, iniciouse o proxecto Wikipedia, consistente na creación dunha enciclopedia virtual, que, hoxe en día, é o wiki máis grande que existe en versión inglesa e que se encontra en máis de noventa idiomas. Un dos principais problemas de lso wiki é o vandalismo. queconsite en introducir erros, incluír contidos inapropiados ou ofensivos, agregar publicidade, facer proselitismo, incluír material que viola os dereitos de autor ou, simplemente, incumprir as normas do wiki. Para solucionar os problemas de vandalismo, pódense tomar algunhas medidas como son: bloquear temporalmente o vándalo a través do seu nome de usuario ou a súa dirección IP, bloquear a páxina na que se están a producir os feitos e, en caso de extrema gravidade, bloquear toda a base de datos de wiki.

É un sitio web cuxas páxinas poden ser editadas por múltiples voluntarios a través do navegador web. Os usuarios poden crear, modificar ou borrar un mesmo texto que comparten. Os textos ou «páxinas wiki» teñen títulos únicos. Se se escribe o título dunha «páxina wiki» nalgún lugar do wiki entre dobres corchetes, esta palabra convértese nun «enlace web» á páxina wiki.
Nunha páxina sobre «alpinismo», por exemplo, pode haber unha palabra como «piolet» ou «compás» que estea marcado como palabra pertencente a un título de páxina wiki. A maior parte das implementacións de wikis indican no URL da páxina o propio título da páxina wiki, facilitando o uso e comprensibilidade do link fóra do propio sitio web. Ademais, isto permite formar en moitas ocasións unha coherencia terminolóxica, xerando unha ordenación natural docontenido.Existen moitas outras aplicacións máis próximas á coordinación de informacións e accións, ou a posta en común de coñecementos ou textos dentro de grupos.La maior parte dos wikisactuais conservan un historial de cambios que permite recuperar doadamente calquera estado anterior e ver que usuario fixo cada cambio, o cal facilita enormemente o mantemento conxunto e o control de usuarios nocivos. Habitualmente, sen necesidade dunha revisión previa, actualízase o contido que mostra a páxina wikieditada.
Wikis e Blogs.
A diferenza entre os wikis e os blog é que, no primeiro caso, se trata dun sitio web construído en colaboración por todas aquelas persoas que desexen participar, co obxectivo de crear un lugar de coñecemento, mentres que os blog son creados por unha persoa, neles publícanse artigos e opcións, censurados polo autor, sen un obxectivo final.
Como crear un wiki.
Exiten varios servidores que ofrecen a posibilidade de crear e aloxar un wiki de forma gratuíta, aínda que moitos deles están en inglés.
1. Abrir o navegador e conectar coa dirección web wikispacepaces,com.
2. Completar o cadro Join now, cun nome de usuario, un contrasinal, unha dirección de correo e nome para o wiki.
3. Facer clic sobre o botón Join.
4. Completar de novo o contrasinal.
5. Activar o botón de opción Public, para que calquera usuario que o desexe poida completar a información do wiki.
6. Facer clic sobre o botón Join.
O wiki creouse. Para acceder a el e completar a páxina inicial e o resto que información que se desexe incluír, se debe:
7. Escribir a dirección na barra de direccións do navegador (nombre.wikispaces.com)
8. Facer clic sobre o botón Edit this page.
9. Completar o contido da páxina utilizando os botóns que se mostran na parte superior da ventá do editor.
10 . Cando se finalice débese facer clic sobre o botón Save.

A sociedade da información.

Alfabetización dixital .
A aparición das novas tecnoloxías da información, como internet ou o móbil. Isto consiste na aprendizaxe dos coñecementos necesarios para entender e utilizar axeitadamente as tecnoloxías e as dúas linguaxes imprescindibles para vivir na sociedade da información. Estar capacitado para responder criticamente aos estímulos e esixencias dun ámbito cada vez máis complexo, con gran variedade de fontes, medios de comunicación e servizos.
Alfabetismo dixital tamén coñecido como alfabetización dixital e alfabetización multimedia é a habilidade para localizar, organizar, entender, avaliar e analizar información utilizando tecnoloxía dixital. Implica tanto o coñecemento de como traballa a alta tecnoloxía de hoxe en día como a comprensión de como pode ser utilizada. As persoas dixitalmente alfabetizados poden comunicarse e traballar máis eficientemente especialmente con aqueles que posúen os mesmos coñecementos e habilidades.
As investigacións con respecto á alfabetismo dixital focalizan se en aspectos máis amplos vinculados coa aprendizaxe de como efectivamente achar, usar, resumir, avaliar, crear e transmitir información utilizando tecnoloxías dixitais e non só coa habilidade para usar unha computadora.O alfabetismo dixital inclúe o coñecemento do hardware das computadoras, do software (particularmente aqueles que máis frecuentemente se utilizan nos negocios) do Internet, dos teléfonos celulares, dos PDAs e doutros dispositivos dixitais. Unha persoa que utiliza estas habilidades para interactuar coa sociedade pode ser chamado un cidadán dixital.
Aspectos positivos e negativos da sociedade da información.
As tecnoloxías da información e a comunicación están a influír en todos os aspectos da vida e da organización social. O seu dominio esténdese a todos os campos da actividade humana, a distribución do poder na sociedade, a adquisición do coñecemento e de percepción da realidade...
É evidente que a sociedade da información proporciona múltiples vantaxes facilitando o acceso á información e simplificando un gran número de tarefas que, sen a utilización das novas tecnoloxías, se converterían en tarefas realmente tediosas. é conveniente deterse un momento nos convenientes e os prexuízos que o abuso destas tecnoloxías poden levar consigo.   
  • A importancia da variedade da información :

A posibilidade de conseguir máis información favorece o estudo e a investigación, pero o feito de que haxa máis non asegura o éxito, é difícil separar o bo do que non serve. Pódese ter a sensación de que se está informado de todo e ao instante e ter unha visión totalmente deformada da realidade.

  •Do alfabetismo informático ao analfabetismo verbal: 
E unha evidencia de compresión lectora estase a debilitar de forma xeral, non só porque os mozos len cada vez menos litros, senón porque aumenta a lectura de mensaxes breves e fraccionadas, como os que producen a navegación por internet, os chat ou o correo electrónico. Así a alfabetización informática podería vir acompañada dun crecente analfabetismo verbal, unha maior dificultade en construír frases completas e, polo tanto, dificultades de expresión, con todas as implicacións que iso pode levar consigo.

  • Deterioración dalgunhas habilidades :
Hai séculos, cando os brazos e as mans empezaron a usarse para agarrar, trepar, tirar obxectos como pedras e frechas, se produciron cambios na estrutura do cerebro e do sistema nervioso dos seres humanos, que desenvolveron novos patróns de pensamento. Non obstante, a evidencia dos cambios ou danos ao desenvolvemento cerebral que poden producir as nova tecnoloxías só estanse facendo patentes anos ou décadas despois do seu uso intensivo. É o caso dos teléfonos móbiles, cuxos posibles danos están a ser documentados unha década despois de iniciarse o seu uso masivo.


Globalización da sociedade da información.
Aínda que as vantaxes que proporciona a comunicación global son innumerables, exiten algúns aspectos sobre os que convén reflexionar e que será necesario mellorar, se realmente se desexa conseguir unha sociedade global.
Aspectos positivos.
• Non monopolización da información polos medios de comunicación e maior liberdade de expresión dos cidadáns.
• Gran mobilidade da información.
• Gran cantidade de información que se pode transmitir, adquirir e procesar moi rápido.
• Permite estar máis informado do que sucede en calquera parte do mundo.
• Interacción que se pode establecer con outras persoas a través da rede.
Aspectos negativos.
• Falta de control para seleccionar a información, debido ao exceso que existe. Máis información non implica mellor información, nin un uso eficaz desta .
• Se todo é de todos, os autores non sacan ningún beneficio. 

• Os países desenvolvidos son os que teñen o poder sobre os outros. A tecnoloxía non é un medio ao alcance de todo o mundo, non existe igualdade de oportunidade, polo tanto, non elimina barreiras.
• O ámbito sociocultural determina o acceso ás novas tecnoloxías máis que o nivel económico.

Na actualidade, vivimos inmersos no que algúns viñeron a denominar unha revolución tecnolóxica, a cal vén marcada polo progreso das novas tecnoloxías da comunicación e da información. Este avance demanda do ser humano novas habilidades e destrezas que han de ser adquiridas con celeridade se non se pretende quedar á marxe dunha sociedade marcada polos intentos de globalización cultural e económica que se están a producir dende distintos sectores. Ante estas formulacións, o papel que vai xogar Internet será fundamental en todos os ámbitos profesionais e, neste sentido, o sector do ensino pode ser un dos grandes beneficiarios deste "invento". Non obstante, para que estes presaxios se cumpran é precisa unha interconexión de factores de orixes moi diversos e que actualmente non ten lugar.Ante esta nova era, que se abre ante nós, existe unha gran diversidade de opinións que se recollen nun continuo que vai dende aquelas posturas defendidas polos "tecnófobos" que non encontran aspectos positivos no emprego das novas tecnoloxías da comunicación e da información, ata os "tecnófilos" que outorgan a estas uns privilexios desmesurados nas súas posibilidades deacción.En este artigo, perséguese realizar unha análise do protagonismo que ten Internet nos centros educativos do noso país e do uso que tanto os estudantes coma os profesionais docentes fan da misma.La utilización de Internet por parte de profesores e estudantes.

Ventaxas e desventaxas.

La sociedad de la información.

Fundamento teórico de internet.

Protocolo de conmutación paquetes, TCP/ IP
Permite conectar ordenadores de todo o mundo independentemente do sistema operativo que utilicen e a subrede á que pertenzan. É necesario dispoñer dun protocolo común e único. así todos os ordenadores poidan interpretar e entender correctamente a información que circula por eles. O seu protocolo é TCP/IP. Leste protocolo en realidade é un sistema de protocolos. TCP, divide en paquetes na orixe a información que se envía a través da rede; viaxan ata chegar ao seu destino e recompoñerse de novo. IP, dirixe a información axeitadamente a internet. 
Que é un host

Utilízase para referirse a un ordenador cuxa función é servir dun punto de inicio e final das transferencias de datos a través de internet, un ordenador encóntrase permanentemente conectados a internet e a través do que acceden todos os que están conectados a el. Utilízase tamén o ordenador no que reside un sitio web.
Dirección IP  
Cada ordenador conectado a internet ten unha dirección exclusiva que o distingue de calquera outro ordenador do mundo. Esta dirección esta formada por 4 números separados por puntos, cada uns dos cales pode tomar valores de 0 a 255. Por exemplo, os seguintes números podrian ser direccións IP válidas: 130.238.44.5,199.22.124.12 y 148.76.43.23.
En ocasións faise unha distinción entre a dirección IP pública e privada. A dirección IP pública é a que se utiliza para identificar o equipo en internet cando se navega, descárgase o correo ou faise uso de calquera dos servizos que proporciona a rede. A dirección IPprivada é a que ten asignado o noso ordenador. Habitualmente estas direccións coinciden, non obstante nos casos nos que a conexión a internet se produce a través dunha rede privada, usando un router, a dirección IP pública podreza ser a do router e a privada será a que identifica o ordenador na rede.

Como averiguar a dirección IP

1. Inicio
2. Seleccionar as opcións todos os programas, Accesorios e Símbolo do sistema.
3. Escribir o comando ipconfig e pulsar Intro.
O sistema de nomes de dominio , DNS
Inicialmente o número de ordenadores conectados a internet era limitado, polo que abondaba unha simple talla para asociar cada equipo coa súa dirección IP. O número de usuarios foi crecendo exponencialmente, de modo que recordar as direccións IP de cada un deles volveuse imposible.
Para solucionar este problema e facilitar o uso de internet aos usuarios asignáronse nomes aos ordenadores conectados á rede, de forma que resultase innecesario recordar as súas direccións IP.Así, creouse o Sistema de Nomes de Dominio (DNS) que permitirá identificar os ordenadores mediante un sistema xerárquico de nomes sinxelos de recordar, e que indican a súa situación xeográfica ou o propósito ao que estan designados.
Por exemplo, o nome ficticio pitágoras.mat.iesmm.es, podería corresponder ao ordenador Pitágoras, do departamento de matemáticas (subdominio mat) do IES María Moliner (subdominioiesmm), pertencente ao dominio principal é, que significa España.
Os servidores de nome de dominio son ordenadores que teñen a función de relacionar o nome de dominio do ordenador do que se solicita información coa súa dirección IP e viceversa, a dirección IPco nome de dominio. para iso, os servidores de nome de dominio dispoñen de bases de datos ligadas ente si, coma se se tratase dunha base de datos única.
Localizador Uniforme de Recursos

O URL ( Uniform Resource Locator ) é unha secuencia de carácteres que, seguindo un formato estandar, identifica a cada un dos recursos ( imagenes, documentos, videos, etc. ) de internet, pola súa localización. En consecuencia, a dirección URL debe conter o nome de domínio do servidor no que se encontra albergado o recurso que identifica.
O formato estándar que segue un URL é:
protocolo:nombre de dominio do servidor/directorio/ficheiro
Por exemplo, http://www.iesmariamoliner.es/certamenliterario/elolivar.htm fai referencia a un ficheiro, que se denomina elolivar.htm, que se encontra no servidor www.iesmariamolinerdentro da carpetacertamenliterario.

Historia de internet .

Internet : Unha rede de redes .
Nunha aproximación dise que internet é unha rede mundial de redes de ordenadores, permite comunicarse de forma directa e comparte información e servizos de todo o mundo.Un ordenador pode comunicarse a outro, con tal de que ese estea conectado a internet. Para que exista ten que haber un protocolo, que é un conxunto de convencións que determinan como se realiza o intercambio de datos. Chámanse abreviadamente TCP/IP.

Novas posibilidades que ofrece internet .




Habilita demasiadas posibilidades. Créanse novas ferramentas e sistemas que facilitan a comunicación entre os usuarios de internet. Pódense destacar medicina, a economía ou a investigación.
- Internet é un enorme almacén de información.
-A rede de hoxe en día é un gran mercado.
-As culturas e sectores minoritarios teñen a oportunidade de utilizar a rede para a súa difusión.
-Utilízano os médicos para diagnosticar a un paciente en situación de risco..
-Os investigadores e entidades participantes no Proxecto Xenoma Humano para transferir as súas información.
-Os astrónomos tamén comparten datos de telescopios de todo o mundo.


Nacemento e evolución de internet.


1962 ; A guerra fría e baixo o control do departamento de defensa dos EE.UU desenvólvese o proxecto ARPANET, tiña como obxectivo idear un sistema mediante nun hipotético caso dun ataque da UNIÓN DE REPÚBLICAS SOCIALISTAS SOVIÉTICAS puidérase ter acceso á base militar. A solución era unha rede composta por ordenadores e que non tivesen que ver nada entre eles, por se desaparecia un nondañaria aos outros.





1969 ; Semanas antes de que o ser humano pisase a lúa, conectáronse catro ordenadores, creando a primeira rede ARPANET.












O home na lúa .


1972;Incorpóranse máis ordenadores á rede ARPANET.


1983 ;Establécese o protocolo TCP/IP como protocolo estándar que utilizarían todas as redes conectadas a ARPANET.


1989 ;Desaparece ARPANET pero xa se establecera unha malla mundial entre moitas institucións que crearan as súas propias redes que podían comunicarse entre si. O número de conectados superaba os 100 000. O investigador de CERN desenvolve un sistema de comunicación baseado no hipertexto.












Tim Berners -Lee

1992 ; Creceu o número de usuarios e o volume de información dispoñible facía difícil encontrar información concreta. Apareceron os primeiros sistemas que permitían obter unha lista de direccións.


1993 ; Aparecen os primeiros navegadores web.
















Conexións a internet .



O número de ordenadores conectados a internet foi crecendo continuamente en todo o mundo.

Tema 8 ; Sociedade da información. Comunidades virtuais.

Por cada un dos seguintes puntos hai que facer unha entrada no blog (6,7,8,9,10,12) .
Nas entradas 6 , 8 , e 10 temos que incluir catro fotografías con título que teñan relación con tema en formato grande ou extra grande .
Nos puntos 7 , 9 e 12 hai que incluir un video que teña relación con  tema .
O contido das entradas terá como base o texto do libro , podendo ampliarse a información a traves de internet .

As meninas.

As meninas.

Cabritas.

Dia das Letras Galegas

Conexión a internet.

Proveedor de servicios de Internet.

A conexión a internet realízase a través dun Provedor de Servizos (ISP). Leste provedor subministra de datos que fan posible a configuración da conexión. Coñécese como conta de acceso a internet.

                                           

Tipos de contas de acceso a Internet.

Gratuítas.
Non se paga ao provedor por facilitarnos esta conta. Só se paga polo tempo de conexión. Hai conexións analóxicas e tarífase o prezo da chamada.
Con tarifa por franxa horaria.
Hai diferente tarifas en función do tempo do servizo ou do ancho de banda contratado.
Tarifa plana.
É a opción utilizada pro ADSL onde a tarifa depende da velocidade de conexión contratada.

Módem e router.                                                          

Modem.É un acrónimo dos termos MOdulador - DEModulador é dicir é un dispositivo que transforma os sinais dixitais do ordenador en sinais analóxicos e viceversa. Utilízase a través da liña telefónica analóxica.

Router.

Utilízase para a interconexión de redes de ordenadores. ADSLconéctase a rede do usuario coa rede internet. Se é inarámico permitirá o acceso a internet dende dispositivos WiFi.

                                                                        Modem.

                                                                           Router.

Tipos de conexión.

Liña analóxica a través dun modem.

Realízase unha conexión especificando todos os datos do provedor.
Liña dixital ADSL mediante un router.

 Subminístrase polo provedor previamente configurado cos datos de conexión.
Conexión cun dispositivo móbil.
Accédese dende o móbil e facilita a conexión onde hai dificultades para chegar co cable e da liberdade de ter unha conexión móbil.

Conectar o router cos dispositivos.

1. Enchufar os cables de rede entre o router e os ordenadores ou o concentrador.
2. Conectar o cable de telefonía dende o router á liña ADSL.
3. Instalar os microfiltros.
4. Enchufar o router á corrente eléctrica e acender.
5. Esperar uns segundos ata que a luz ADSL estea acendida.
6. As luces dos portos do router tamén deben estar acendidas.

 Conectar o router cos dispositivos.

Configuración dunha conexión ADSL e comprobacións.
Co asistente.
Pódese utilizar o disco que subministra o provedor
de servizos de internet ou o asistente do sistema operativo.
Manualmente.
Asignado como porta de enlace para cada ordenador coa dirección IP do router.

Acceder a internet . 

En windows ao entrar no navegador ou calquera programa que necesite acceder a internet activarase a conexión de acceso a internet predeterminada e, se todo é correcto, pódese comezar a navegar.
1 texto con ligazón a unha páxina web que trate do tema.

A rede internet.

Servicios de Internet.
Navegación. 
O servizo con máis éxito en internet é a World Wide Web, que a súa tradución é arañeira de alcance mundial. Realízase a través de páxinas web. Que conteñen imaxes, texto... que tamén se chaman páxinas de hipertexto.

Correo electrónico. 
Permite ao usuario recibir e enviar correos electrónicos a outros usuarios da rede situados en calquera lugar do mundo ao instante.
Transferencia de ficheiros. 
Permite enviar ou recibir entre dous ordenadores conectados á rede.
Grupos de noticias. 
É un servizo de internet que permite ver os grupos de noticias.
Chat e videoconferencias.
 Pódense manter conversacións con outras persoas en tempo real. Pódese utilizar usando un texto ou por medio de videoconferencia.
Outros.
 Hai unha gran variedade de servizos dispoñibles tales como comercio eletrónico...

Tipos de conexión.

Liña telefónica. Utilizan o cable do teléfono tradicional.
          - Liñas analóxicas . A conexión realízase cun modem. É unha conexión lenta e non permite utilizar o teléfono mentres estas conectado.
    - Liñas dixitais. A información se envia codificada dixitalmente, transmitíndose máis rápida, segura e eficazmente. Son capaces de integrar varios servizos. A máis coñecida o ADSL. Utilízase un router e a conexión a internet é permanente.

Cable. 

Ten características similares á ADSL pero utiliza un cable de fibra óptica que chega ata o domicilio para a conexión. ProporciónaoOno, Telecable...

Telefonía móbil. 

O acceso a internet é posible a través da telefonía móbil para a conexión con teléfonos ect. Alcanzan velocidades baixas e as súas tarifas son elevadas. Evolucionou a través de diversas xeracións baseadas en distintos sistemas como GMS, GPRSect. Os móbiles de cuarta xeración son capaces de ofrecer aos usuarios prestacións e servizos similares aos do ordenador.

Via satélite. 

Permite dar cobertura a zonas onde non pode chegar o cable e a base da televisión interactiva dixital.
Rede eléctrica. 

Aprovéitanse as liñas eléctricas para transmitir datos a alta velocidade. Elimina a instalación de cables novos e só utilízase un simple enchufe eléctrico para a conexión.

Ancho de banda.
É a velocidade de transmisión dos datos.

• 1 texto con ligazón a unha páxina web que trate do tema

Conexión entre dispositivos móbiles.

Dispositivos móbiles.
Os avances tecnolóxicos na miniaturización de dispositivos e a evolución das redes inarámicas integráronse máis na nosa sociedade. Entre algúns dispositivos móbiles inclúense:

- Ordenadores portátiles.
- Dispositivos de man, como teléfonos móbiles etc.
- Dispositivos que se poidan levar postos, como reloxos dixitais, pezas de vestir con tecnoloxía etc.
- Dispositivos inseridos en aparatos, como vehículos etc.

                                                Ordenador portátil.

                                            Móbiles.

Computación móbil e oblicua.

- Computación móbil ao realizar tarefas informáticas mentres o usuario está en movemento ou en lugares distintos do seu ámbito habitual. O que permite acceder a internet ou a intranet dende calquera sitio. A súa característica é a súa conexión doada e cando está colocado noutro sitio reconfigurar se automaticamente.
- Computación ubicua é a integración da informática no ámbito dos usuarios utilizando dispositivos móbiles.

Tipos de conexión inarámica.

- Redes Wifi , son redes de área local inarámica para conectarse.
- Redes WiMAX, son redes de área metropolitana que permiten a conexión por banda ancha de alta velocidade.
- Redes ad-hoc, permiten conectarse directamente os dispositivos sen necesidade de dispoñer dun puto de acceso.
- Comunicación WAP, comunicacións inarámicas polo móbil.
- Redes por infravermellos, permiten comunicarse entre dous dispositivos visibles entre se usando onda infravermellas.
-BlueTooth, utilízase para a conexión inarámica de curto alcance. Serve para intercambiar información.

                                                   Bluethooth.

                                             

Adaptadores USB.

Serve para converter algúns dispositivos como ordenadores... en móbiles pódese usar unha tarxeta inarámica ou un adaptador USB. A súa vantaxe é que non necesitan montaxe, simplemente é conectalo ao porto USB.

                                                  USB.

Blackberry.

É un dispositivo handheld inarámico co que se pode utilizar os servizos de correo electrónico, telefonía móbil, SMS, navegación web e outros servizos inarámicos.

                                             Blackberry.

1 texto con ligazón a unha páxina web que trate do tema.